Duygusal bir millet olduğumuzdan olsa gerek, Almanya'ya karşı geçmişteki "silah arkadaşlığı"mızdan ötürü diğer Avrupa milletlerine nazaran hep daha fazla bir yakınlık duyduğumuz-en azından benim de içinde bulunduğum kuşağa kadar-bilinen bir realite idi. Hattâ bizler göremedik ama biliyoruz ki II. Dünya savaşı başladığında Türkiye'de Almanların tarafını tutanların sayısı hatırı sayılır ölçüde yüksekti.
Bunda tabii belki sadece duygusallıktan gelen değil ama iki milletin arasındaki tarihsel koşulların şekillendirdiği benzerliklerden kaynaklanan bir etki de vardır ama her halûkârda yakın bir zamana kadar bizde böyle bir durum vardı. Fakat yine de, tarihin bir köşesinde anlaşılmayı bekleyen kimi hatıralara baktığımızda ne denli saf bir millet olduğumuzu bir kez daha anlıyoruz demekten kendimizi alamıyoruz!
Bilindiği üzere, kendi milli birliğini diğer Avrupa devletlerinden daha geç-ama bizden daha erken-kuran Almanya'nın koloni paylaşım savaşlarına geç kalmış olması nedeni ile yaşadığı hırçınlığı ustalıklı siyasi manevralarla Doğu'ya, yani Osmanlı toprakları üzerine yönelten İngiliz aklı, bu potansiyel tehlikeyi bir süreliğine de olsa kendinden uzaklaştırmayı başarmış ve ardından dünyayı herkesin malûmu olan I. Dünya savaşının eşiğine kadar getirmişti. Bu anlamda, konumuz açısından ilginç bulduğumuz iki hatırayı burada aktaracak olursak:
F. Rıfki Atay anlatıyor: "....Düyun-u umumiye İngiliz Dainler (alacaklılar) Vekili Sir Adam Block, 1914'de harp ilânı üzerine İstanbul'dan ayrılacağı zaman şöyle demişti: Eğer Almanya kazanırsa, siz bir Alman kolonisi olacaksınız. Eğer İngiltere kazanırsa mahvoldunuz!"...(Çankaya, C. I, s. 29-30)
...
(Peki) "Ya Almanlar harbi kazansaydı, o bitik halimizde ne olacaktık?
Bir gün Harekât Şubesi Müdürü İsmet (İnönü) Bey, kendisi ile çalışan bir Alman yüksek subayına der ki:
-Canım, siz kalabalıksınız, sanayicisiniz. Belçika da öyle. Onu kendinize mi katacaksınız? Yahut aynı haldeki Avrupa memleketlerini mi? Zaferden sonra kazancınız ne olacak?
Subay, kendi aralarında sık sık bu konu üzerine konuşmayı âdet etmiş olacaklar ki ağzından kaçırıverir:
-Die Türkei!" (Çankaya, C. I, s. 23)
Hattâ o kadar ki, Almanların işi (merhum Burhan Oğuz'un "Yüzyıllar boyunca Alman gerçeği ve Türkler" adlı kitabında da detayları ile açıkladığı üzere) "semitik karakter" göstermeyen Türkiye halkının Almanlaştırılmaya oldukça müsait bir yapıda oldukları konusunda çalışmalar yapmaya kadar vardırdıklarını da not ederek konuyu burada (ve bu kadarı ile) noktalayalım.
Yorum Gönder